عيد مظهر خاصي نزد هر امتي مي‌باشد؛ و همانطور كه هر ملت و قومي آداب و رسوم خاص خود را دارد، در برگزاري أعياد و فصل‌هاي شادي و سرور و جشن نيز كه نماد استقلال ملت‌هاست با هم تفاوت دارند، حتي اگر آن ملت در زير آتش اشغال خارجي باشد، آنگونه كه امروزه گروه‌هاي مسلمان بسياري را مي‌بينيم در زير ظلم دشمنان يهودي و مسيحي هستند.
عيد شامل روزهايي است كه هر سال به شكلي كه در گذشته بوده است تكرار مي‌شود، و آن نيز در دين ما به أعياد فطر و قربان ساليانه و روزهاي جمعه هفتگي كوتاه مي‌شود.
از جمله آنچه كه در عيد انجام مي‌شود، خود آرائي‌، تجمع و شادي و رفتن به رستوران‌ها و قهوه‌خانه‌ها و سركشي به اقوام و همسايگان و دور ريختن دشمني‌ها و كينه توزي‌ها مي‌باشد.
يكي ديگر از ويژگي‌هاي عيد، همكاري نيكوكاران در كمك به تهي دستان و بي‌نياز گشتن آنان در اين روزهاي مبارك در شكلي اجتماعي است، تا جائيكه از عامه‌ي مردم جدا نشده و شادي عيد را از دست ندهند.
نكات زير عيدهاي اسلامي را از بقيه‌ي عيدهاي بدعت‌گرايي و غير اسلامي متمايز ساخته است:
-عيدي رباني است كه خداي متعال در انجام آن بندگان را دستور داده و پيامبر اكرم( صَل الله عليه و سلم) نيز به صورت گفتاري و كرداري آن را ابلاغ داشته است.
-بعد از انجام دو عبادت بزرگ و اداي دو ركعت نماز كه يكي از أركان اسلام است شروع مي‌شود.
-در اين روز اطعام و تكفل فقرا واجب است و با گذر زمان اجر آن مضاعف مي‌گردد
-در عيدهاي ما انجام محرمات حلال نگشته است، پس برماست آنگونه كه در چارچوب شرع است شادي كنيم و عيد را برگزار نماييم.
-عيد فرصتي است براي تجمع مردم با تضاد طبقاتي در برگزاري نمازها و ديدارهاي خانوادگي و إقليمي و در جهتي پاك و گزيده در اين فصل مبارك 
- براي عيد نام‌هاي شرعي ويژه‌ايي انتخاب شده است از جمله آن "فطر"، " قربان"، " يوم الجوانز"،" روز حج اكبر"
- عيد عبادتي است كه سعادت كامل شدن طاعت و درخواست قبولي آن از پروردگار بخشنده را تعبير مي‌كند
- عيدهاي ما براي ذكر و شكر و تكبير و تحميد خداي متعال مشروع گشته است كه خود نماد أنس با خدا و خوشحال بودن بخاطر دين مبينش همراه با جوانب دنيوي آن است.
- فضيلت‌هاي زيادي به روز جمعه اختصاص يافته است، و كافي است كه خداوند سبحان و تعالي اهل كتاب را از آن محروم كرده و ما را به سوي آن هدايت نموده و آنان را پيرو ما قرار داده است.
با وجود اين مزيت‌ها در أعيادمان اما ملاحظه مي‌كنيم كه عيد امت محمد( صل الله علیه و سلم) آنگونه كه عيد مسيحي‌ها شرق و غرب را در بر مي‌گيرد جهاني نيست، كه همه‌ي ما نيز به خاطر آن كارها و زندگيمان را تعطيل مي‌كنيم و صاحبان اين عيد با عزت و افتخار آن را جشن گرفته و غيره نيز با شرمندگي تمام در آن جشن مشاركت مي‌نمايند!
اين ملت‌ها روز جمعه را آخرين روز هفته قرار داده‌اند در حالي كه با توجه به حديث پيامبر اكرم( صَل الله عليه و سلم) روز جمعه أولين روز هفته مي‌باشد، ما نيز نرفتن به نماز جمعه را به خاطر همرنگ شدت با ملت‌هاي ديگر را امري ساده مي‌پنداريم از سوي ديگر با نظر كساني كه مخالف برگزاري عيد در جوامع اسلامي هستند موافقيم در حاليكه اين أعياد نقش ويژه‌ايي در سيادت هر مكان و ساكنين آن دارد.
و از اثرات اين مخالفت كم رنگ شدن فضيلت روز جمعه و صرف نظر كردن از خير و بركت آن بخاطر شب زنده داري و عيش و نوش خانگي مي‌باشد، همچنين تصديق يك شادي شرعي در أعياد خلاف آنچه كه در هنگام ميلاد مسيح در بسياري از كشورهاي اسلامي رخ مي‌دهد مي‌باشد و تاسف‌آور است كه يهوديان بدون توجه به مصالح دولتي روز شنبه را بزرگ مي‌دارند، و ما در قبال بزرگ‌ترين روز هفته هيچ كاري انجام نمي‌دهيم، حتي اگر مصلحت ديگران نيز تحت سلطه‌ي ما باشد تا همچنان جهان از أعياد ما غافل باشد.
با تجديد اين مناسبت گرامي اميدواريم برنامه‌ي عيد به گونه‌ايي كه در چارچوب شرع بگنجد باشد و آنگونه كه خداي متعال از ابتدا دستور نموده و نيز مطابق با مصلحت عموم عمل شود، تا همگي بتوانند در اين روز مبارك بدون انجام هيچ گناه و منكري در شادي آن سهيم گردند، تا شهرها و مراكز اسلامي همچنان از هويت خود محافظت نمايد، و با همه‌ي آنچه كه شياطين أنس آن را شادي و جشن مي‌پندارند مخالفت كند، چون شادي بدون انجام گناه نيز ممكن است و جشن يك عبادت است و شرم‌آور است كه به يك گناه تبديل گردد.